Με στρατιωτικό εξοπλισμό θα ερευνηθούν λείψανα πόλης 4.800 ετών στο Παυλοπέτρι ΛακωνίαςΜια πρωτοποριακή, ως προς τη χρήση υψηλής τεχνολογίας, υποβρύχια ανασκαφική έρευνα υπόσχεται το βρετανικό πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, στο Παυλοπέτρι της Λακωνίας.
Χρησιμοποιώντας ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει στις νέες τεχνολογίες, ο καθηγητής Τζον Χέντερσον επισημαίνει ότι τα όργανα και ο τρόπος που θα εργασθούν στον βυθό της θάλασσας θα φέρουν την επανάσταση στην υποβρύχια αρχαιολογική έρευνα.
Η αρχαία πόλη στο Παυλοπέτρι της Λακωνίας, η αρχαιότερη βυθισμένη πόλη στον κόσμο κατά τους ανασκαφείς της, απλώνεται στη σημερινή παραλία αλλά και στον βυθό της θάλασσας πλάι στην ακτή, σε βάθος που κυμαίνεται γύρω στα τρία-τέσσερα μέτρα.
Τα λείψανα της αρχαίας πόλης, κτίρια, αυλές, δρόμοι, τάφοι χρονολογούνται τουλάχιστον στην Πρωτοελλαδική εποχή (γύρω στο 2800 π.Χ.), ενώ κάποιοι θαλαμωτοί και κιβωτόσχημοι τάφοι στα μυκηναϊκά χρόνια (1680 - 1180 π.Χ.), στα ηρωικά χρόνια του Ελληνισμού.
Η πρωτοελλαδική πόλη στη θάλασσα στο Παυλοπέτρι είχε εντοπισθεί και ερευνηθεί εν μέρει το 1967 από τον καθηγητή Νίκολας Φλέμινγκ, ο οποίος θα μετάσχει και στην τωρινή έρευνα. Το 1968 είχε αποτυπωθεί ο αρχαιολογικός χώρος και επί περίπου 40 χρόνια κανείς αρχαιολόγος δεν τον προσέγγισε ερευνητικά.
Αλλά δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο για τις άγκυρες των σκαφών, τους λουόμενους της διπλανής παραλίας, τους εραστές του υποβρύχιου τουρισμού κτλ.
Το Παυλοπέτρι είναι, κατά τον κ. Χέντερσον (σε δηλώσεις του στη «Σάιενς Ντέιλι») «σπάνιας διεθνούς αρχαιολογικής σημασίας».
Και περιμένει η έρευνά του να φωτίσει τη ζωή ενός μυκηναϊκού λιμανιού, την ιστορία του και την εξέλιξή του σε τομείς όπως το εμπόριο και η οικονομία, η διάρθρωση της κοινωνίας του, αλλά και η γεωμορφολογία του και το γιατί το μεγαλύτερο μέρος του βυθίστηκε στη θάλασσα.
Στην έρευνά του, που την κάνει σε συνεργασία με τον κ. Ηλία Σπονδύλη, της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων του υπουργείου Πολιτισμού, ο καθηγητής Χέντερσον, ιδρυτής του Ερευνητικού Κέντρου Υποβρύχιας Αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιό του, έχει φέρει εξοπλισμό που είχε αρχικά σχεδιασθεί για στρατιωτικούς σκοπούς αλλά και για τον εντοπισμό και την εξόρυξη κοιτασμάτων πετρελαίου. Το αποτέλεσμα θα είναι τρισδιάστατες ψηφιακές απεικονίσεις των υποβρύχιων κατασκευών με ακρίβεια χιλιοστομέτρου.
Σπάνιο ναυάγιο στη Σαλαμίνα, πλίθοι στον βυθό του Αργοσαρωνικού
Σε τέσσερις θαλάσσιους βυθούς και τα ναυάγιά τους επικεντρώνεται η έρευνα του Ινστιτούτου Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών, του μοναδικού μη κρατικού φορέα ενάλιων ερευνών στη χώρα.
Ενα σπάνιο ναυάγιο εμπορικού πλοίου της κλασικής εποχής κρυβόταν στον βυθό της Σαλαμίνας. Τα 62 θραύσματα από κεραμίδια, αγγεία, αμφορείς και κύλικες, που έχουν βρεθεί έως τώρα ανάμεσα στο νησάκι μεγάλη Λαγούσα και στη βραχονησίδα Γάιδαρος, κάνουν τον πρόεδρο του ΙΕΝΑΕ, καθηγητή κ. Γιάννο Λώλο να συμπεραίνει πως επρόκειτο για εμπορικό πλοίο από την οινο-παραγωγό Χίο του 5ου π.Χ. αιώνα.
Ενα δεύτερο ναυάγιο στη Σαλαμίνα, εάν ταυτοποιηθεί, μπορεί να συνδεθεί με τη μυκηναϊκή ακρόπολη στα Κανάκια της Σαλαμίνας.
Στο Υστεροελλαδικό ΙΙΙ (τέλος 13ου αιώνα π.Χ.) ναυάγιο στο νησάκι Μόδι στον Αργοσαρωνικό την έρευνα του Ινστιτούτου κάνει ο κ. Χρήστος Αγουρίδης. Βρέθηκαν αντικείμενα από το φορτίο του πλοίου, κυρίως πλίθοι για τη μεταφορά υγρών αλλά και λεπτή, γραπτή κεραμική.
Οι υποβρύχιες έρευνες του ΙΕΝΑΕ επεκτάθηκαν, επίσης, στον νότιο Ευβοϊκό με τον κ. Γ. Κουτσουφλάκη και στον Παγασητικό με τον κ. Ηλία Σπονδύλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου